Iedere keer vind ik het weer leuk om naar de eilanden te gaan. Dit jaar kiezen de vriend en ik voor Texel en natuurlijk gaan we kamperen. Het lukt ons om tussen twee stevige buien ons tentje wonderbaarlijk strak op te zetten. Voorlopig krijgt de wind – die op eilanden altijd flink lijkt te waaien – geen vat op dit flinterdunne onderkomen.
Het reizen en installeren maakt hongerig; tijd om te gaan koken. Naast slapen op een luchtbed vind ik koken op de camping het tweede grote genot van kamperen. Niets zo leuk als rustig roeren in simpele pannetjes.
De pannetjes… wat denk je? Vergeten! Staan thuis nog in de berging. Daar gaat mijn driesterrenmaaltje dat ik in gedachten had voor deze zondagavond.
Maar geen nood. Kamperen is ook improviseren.
Uit de bakken duikelt gelukkig wel een oud fluitketeltje op dat eigenlijk gewoon een theepotje is dat je op het vuur kunt zetten. In deze vakantie gaan we ontdekken hoe veel je in zo’n simpel keteltje kunt bereiden.
- Rijst koken: geen probleem.
- Soep warm maken: kan prima.
- Eieren koken: niets aan de hand.
- En ook groenten en aardappelen worden perfect gaar in het dappere keteltje.
Onder het mom van ‘consuminderen’ besluiten we onmiddellijk om deze vakantie geen nieuwe pannetjes aan te schaffen. Veel leuker is het om te ontdekken waar het fluitketeltje ons brengt. Ik kan je verzekeren dat we twee weken lang heel verantwoord hebben gegeten. Maar… eerlijk is eerlijk: af en toe zijn we ook naar een restaurantje gegaan. Want ook dát is vakantie.
Vanzelfsprekender 