“Schrijf je nog een keer over ‘het Persoonlijk Knakmoment’ dat iedereen volgens jou heeft?”, vraagt een goede vriend me. Het Persoonlijk Knakmoment is een woord dat ik bedacht toen ik als twintiger in de psychiatrie werkte en zag hoe sterke mensen door een aangrijpende gebeurtenis of een stapeling van problemen in een split second volledig konden breken. Waarna een lange weg van begeleiding nodig was om weer te herstellen. Mensen zoals jij en ik. Die het tót dat moment aardig voor elkaar leken te hebben. Okay, misschien namen ze wat te veel hooi op hun vork, sliepen ze al langere tijd eigenlijk niet zo goed en hadden ze het altijd wel heel erg druk, druk, druk. Maar ze leken het aan te kunnen. Totdat opeens het moment daar was. Niet te voorspellen ‘hoe en wanneer’, maar het kwam. Als een dief in de nacht. Knak! En er was niets meer over van die sterke persoonlijkheid die alles onder controle leek te hebben.
Ook politici hebben zo’n Persoonlijk Knakmoment al zullen ze er alles aan doen om dit moment voor te blijven en het eventuele kleine pré-knakmomentjes voor de buitenwereld verborgen te houden. We zagen het bij minister Bruins in het begin van de Coronacrisis. Knak! En letterlijk viel hij achter zijn katheder om tijdens het debat met de Tweede Kamer. Nooit meer teruggekomen. Helemaal op.
“Vraag eens wanneer zij haar Persoonlijk Knakmoment verwacht”, oppert de vriend als ik vertel over een collega die altijd als de ‘eeuwige alleskunner en reddende engel’ naar voren wordt geschoven en voor wie geen afstand te ver lijkt en geen klus te tijdrovend. Nou weet ik inmiddels dat je het Persoonlijk Knakmoment niet plant, maar helaas ook niet altijd ziet aankomen.
Mijn Persoonlijk Knakmoment kwam op 22 februari 2020 om 18.02 uur. Knak! Ik hoorde het letterlijk knappen in mijn lijf, maar bovenal voelde ik het. En vanaf dat moment was ik dood- en doodmoe en emotioneel zo labiel als een vaatdoek.
Iedereen heeft zijn Persoonlijk Knakmoment. Niemand kan altijd maar doorgaan. Dus ook Rutte en de Jonge mogen best een beetje oppassen. En ook Van Dissel, Koopmans, Gommers en Kuipers, Koolmees en Hoekstra en al die anderen moeten niet denken dat ‘knakken’ voor hen geen optie is. De enige van wie ik denk dat hij echt nooit zal knakken is die boreale gek. Maar ja, dat is een ergernis waar ik me nu niet aan zal wagen. Want voor het herstel van je Persoonlijk Knakmoment is negatieve energie beslist niet helpend.
De ‘natuur, sporten, gezond eten, creatief zijn en intens leven’ zijn dat wel. Vandaar deze blogs. Iedereen heeft zijn Persoonlijk Knakmoment, maar ik wens je alle goeds en alle wijsheid toe om dit moment ver voor te blijven.
Vanzelfsprekender 