Vanaf de vroege ochtend is het al het gesprek van de dag. Er staat iets te gebeuren wat voor natuurcamping De Knotwilg geen pas geeft. Want vanaf een uur of tien verzamelen zich steeds meer jonge gasten op het campingveldje aan het grote water. Vier van die knapen gaan direct aan de slag met het opzetten van felgroene tentjes. Naarmate de tijd vordert, prijken er steeds meer. Drie andere jongens zijn druk doende met het opbouwen van een partytent, compleet met discolichten. En de anders zo rustige campinggasten spreken er schande van. Want ‘wat moet zo’n groep jonge kerels nou op een natuurcamping? Hier is toch voor deze gasten niets, maar dan ook niets te beleven!’
Een ouder echtpaar, hij met witte sokken in de Mefisto sandalen, zij met een belachelijke zonnehoed op de wanhopig geverfde haren, stelt voor om een handtekeningenactie te starten. “Want ik wil onder geen voorwaarde vanavond in de herrie zitten”, merkt mevrouw snibbig op. “Heb je gezien dat ze de bierkratten al klaar hebben staan?”, voegt een campingbewoner er verontwaardigd aan toe. “Ik ga kijken of ik de beheerders alvast kan waarschuwen”, besluit een ander resoluut en in rap tempo beent hij naar de ingang van de camping.
En zo is iedereen druk in de weer met het leed dat wordt gevreesd, want dan lijdt een mens het meest.
En de jongens, uiteindelijk 13 in totaal, zitten vanaf de middag tot de late avond gewoon gezellig pratend bij elkaar in een kring. De gifgroene tentjes als een vrolijk lint om hen heen gedrapeerd. Geen harde muziek, geen biergelal en nergens een onvertogen woord.
Maar dan hoor ik in de verte een kerkklok 23.00 uur slaan. En waar het in elke normale stad op dit tijdstip van de zaterdagavond partytime moet zijn, barst op natuurcamping De Knotwilg een angstaanjagend onweer los; compleet met een gigantische wolkbreuk. Bliksemschichten jagen over het veldje. Donderslagen maken dat je elkaar onmogelijk nog kunt verstaan. En de regen klettert genadeloos neer op de schamele tentjes. Wat een natuurgeweld. Niet te geloven.
En terwijl alle campinggasten zo snel mogelijk een veilig heenkomen zoeken, kruipen de 13 knapen bij elkaar in hun partytent om deze grootse lichtshow met bewondering te aanschouwen. Biertje erbij: prachtig. De kerels kunnen deze ‘discoherrie’ van de natuur wel waarderen.
Staat de Biesbosch niet bekend als het ‘lawaaiigste stiltegebied van Nederland’? De bewoners van natuurcamping De Knotwilg weten nu dat dat écht zo is.
‘Campingdisco’ is het vierde verhaaltje van vijf uit de serie ‘Vakantie in de Biesbosch’.
Vanzelfsprekender 