Praatpaal

Het was mijn bedoeling om er nooit, maar dan ook echt nóóit over te beginnen. Omdat ik mij in mijn verhaaltjes het liefst onthou van de vele ergernissen die op een mens afkomen. Maar nu wil het even niet meer lukken; ik kan het gewoon niet meer stilhouden. Het lijkt immers wel een ziekte, een plaag, een virus. Als we niet uitkijken wordt het straks nog een pandemie!

Waar ik het over heb? Over die mensen die alleen maar kunnen zenden, zenden en nog eens zenden. Mensen die nooit op het idee komen – ook niet nadat je ze al een aantal openingszinnen, verdiepingsvragen, instemmende knikjes en bemoedigende hummetjes hebt gegeven – om zélf eens een keer een geïnteresseerde vraag te stellen. Of je ze nou een mooi voorzetje geeft of niet; het maakt niet uit. Ze blijven maar raaskallen over hun eigen prestaties, activiteiten, bijzonderheden en ongenoegens en hebben er geen flauw benul van dat communicatie toch écht een stuk leuker is als het tweerichtingsverkeer mag zijn.

De zoon van een vriendin zei eens: “Ik luister liever naar het verhaal van een ander, want mijn eigen verhaal ken ik al.” Maar dit soort communicatietalenten lijkt wel tot een uitstervend soort te behoren.

Echt… ik voel me soms net een ouderwetse ANWB-praatpaal die – na het indrukken van de knop – als vanzelf de vragen stelt. Maar bij zo’n ANWB-paal was het logisch dat je nooit een wedervraag hoefde te stellen. De vriendelijke stem was er immers op getraind om jou alle aandacht te geven. De meneer of mevrouw achter de stem zal op er op dat moment ook geen behoefte aan hebben gehad om door jou gehoord of gezien te worden. Dat kwam ’s avonds wel weer als man- (of vrouw-)lief na een drukke werkdag bij de soep en de aardappels oprecht geïnteresseerd zou vragen of er nog iets bijzonders was gebeurd die dag.

Maar de ANWB-praatpalen zijn al weer jaren geleden afgeschaft. Hadden we gelijktijdig met het ontmantelen van deze praatpalen ook niet de notoire zenders onder ons in de opslag moeten zetten? Zou een stuk beter zijn geweest voor de kwaliteit van onze gesprekken. Zo…. dat is er uit en dat lucht op.

Had u nog een mooie vraag voor mij? Stel hem gerust via de mail op mijn contactpagina.