Waterbed

Al meer dan 30 jaar slaap ik op een waterbed. Heerlijk! Wat mij betreft zou iedereen op een waterbed moeten slapen. Zo lekker zacht. En altijd precies op de juiste temperatuur: nooit te koud en niet te warm. Elke avond vind ik het een feest om mijn bed in te kruipen. Ik schommel mezelf zachtjes in slaap om pas de volgende ochtend met moeite weer aan land te komen.

De charmes van het waterbed ontdekte ik toen ik door Amerika reisde. In de betere hotels werd je steevast getrakteerd op zo’n zalige waterzak. Altijd in kingsize of queensize formaat: HUGE dus. En vanaf dat moment wist ik het: dit wil ik thuis ook. Ik heb altijd op een ongestabiliseerd bed geslapen: gewoon één grote zak gevuld met 900 liter water. En ja dat deint behoorlijk, maar dat is nou juist zo lekker. Het is rustgevend; alsof je door een zachte, koesterende hand in slaap wordt gewiegd. Al gaat het ook wel eens fout. Mijn bedpartner draaide zich een keer zo woest om dat ik als het ware gelanceerd werd en midden in de nacht plotseling naast mijn bed lag.

Na ruim 30 jaar fantastisch geslapen te hebben op een waterbed was het vannacht dan toch écht de laatste keer. Zo’n grote watermassa op temperatuur houden vraagt met de huidige energieprijzen om diepe zakken. En bovendien past het niet meer bij mijn duurzaamheidsambitie en de wens om zuinig om te gaan met onze energiebronnen. Dus heb ik de waterzak ingeruild voor een boxspring waar iedereen altijd zo lyrisch over doet.

Ik nam mij voor om deze laatste nacht écht heel erg te gaan genieten. Dus toen ik om 23.00 uur in mijn holletje kroop, hoopte ik dan ook dat ik nog lang wakker zou liggen. “Wat lig ik hier lekker!” dacht ik bij elke minuut die voorbij ging, vechtend tegen mijn dichtvallende ogen om vervolgens weg te zakken in een diepe slaap.

Vanmorgen werd ik om 9.00 uur wakker; voor deze bijzondere gelegenheid had ik geen wekker gezet. Onmiddellijk voelde ik een diepe teleurstelling, want van mijn laatste nachtje op het waterbed had ik helaas niets, maar dan ook écht helemaal niets meegekregen.

Bye, bye waterbed.

Lees in het kader van mijn a.s. verhuizing ook het verhaal: ‘Houdoe’ , ‘Je ziet het pas als je het door hebt’ , ‘verhuizen (1)‘ ,Vakwerk‘ en ‘Verhuizen (2)’