Zaterdagmorgen

Tegenwoordig begint mijn zaterdagmorgen met Hatha Yoga. Ik sta vroeg op, neem een licht ontbijt en fiets naar de sportschool om daar een uur lang allerlei oefeningen te doen waarmee ik ‘volledige beheersing zal krijgen over mijn lichaam en geest‘. En dus adem ik diep in, blaas ik uiterst langzaam en luidruchtig uit en zet ik mijn lijf in allerlei rare poses met evenzo vreemde namen.

Vóór de verhuizing zag mijn zaterdagmorgen er heel anders uit. Het vroege opstaan en lichte ontbijt waren hetzelfde, maar daarna haastte ik mij in de auto naar een park, bos of grote zandvlakte om daar helemaal los te gaan. Dan kon het zomaar gebeuren dat ik een uur lang stond te springen in de stromende regen. En dat ik mij al rennend en kruipend door het koude, natte zand bewoog om in een mum van tijd zo vies te zijn als een kleuter. Maar dat was niet erg. Sterker nog: hoe viezer hoe leuker. Zo’n uurtje bootcamp waarin ik met van alles sjouwde, sleepte en sjorde, vloog altijd om. Met een autoband door het mulle zand een berg op rennen? Kon bijna niet, maar ik deed het minstens drie keer. En altijd van de jonkies willen winnen.

Maar het fysieke geweld en de competitie van de bootcamp heb ik na de verhuizing ingeruild voor de balansoefeningen van Hatha Yoga. De ‘drill sergeant’ heeft plaatsgemaakt voor de zoetgevooisde stem van een yogajuf die mij vriendelijk uitnodigt ‘om helemaal ontspannen op mijn matje te gaan liggen en de ruimte in te nemen die ik nodig heb. Want er is genoeg ruimte‘. En als ik een oefening niet helemaal goed uitvoer, vraagt ze met zachte stem of ‘het okay is dat zij me aanraakt’ om mij pas ná mijn goedkeuring in de juist positie te zetten. De ‘cobra’, de ‘downfacing dog’ en de ‘little child’: het zijn sinds kort mijn nieuwe vrienden.

Als we dan na de eindontspanning, waarbij ik nog net niet in slaap val, allemaal weer rechtop zitten en ‘onszelf hebben bedankt dat we hier vandaag aanwezig mochten zijn, in deze ruimte op dit moment’, ben ik helemaal zen. Voor mij even geen haast meer.

Nameste! (‘ik buig voor jou’).