Ik zit in een dip. Een hele, natte, diepe dip. En het is maar zeer de vraag of ik hier óóit nog uitkom. Al weken regent het: onophoudelijk. Wat zeg ik: weken? Het regent al maanden! Januari is nog maar op de helft en het heeft al 92 mm geregend tegen 72 mm wat erMeer lezen over “Winterblues”
Auteur archief:Sylvia Schalken
De piraat
De uit Friesland afkomstige Jelle was amper 16 jaar toen hij voor het eerst meeging op de grote vaart. Een magere, lange slungel die, door het zware werk op de boot, al snel uitgroeide tot een gespierde, bonkige kerel. Een ruige kerel ook: grof in de mond en voor niemand bang. “Ik was een echteMeer lezen over “De piraat”
Klappertjes
Kun jij dat gevoel nog terughalen dat je als 6-7 jarige had op het moment dat oudjaarsavond begon? Lukt mij met gemak. Na het eten begon ik al te drammen: vanavond wilde ik ECHT – net als alle grote kinderen – opblijven om oudjaarsavond te vieren en het 0.00 uur te zien worden. En netMeer lezen over “Klappertjes”
Worstenbroodje
“Wat ga je het meeste missen als je weg bent uit Brabant?”, vroeg een vriendin mij kort voor de verhuizing. Onmiddellijk wist ik het antwoord: “de worstenbroodjes!” Deze Brabantse lekkernij staat voor mij voor ‘huiselijkheid en gezelligheid’. Ik leerde het worstenbroodje kennen in mijn kindertijd. Als wij op kerstavond uit de nachtmis kwamen, was hetMeer lezen over “Worstenbroodje”
Nooit meer doen…
Er zijn van die dingen die je vroeger heel vaak deed en nu eigenlijk nooit meer. Gewoon omdat je het niet meer kunt doen, niet meer mag doen of niet meer wilt doen. Ik zal er voor de aardigheid eens 50 noemen. En ik hoop dan dat jij na het lezen van dit bericht viaMeer lezen over “Nooit meer doen…”
De voortuin
“Ik ga vandaag nog een bankje in de voortuin zetten”, laat de vriend mij weten. “Dan kan ik lekker voor het huis zitten en de voortgang van de bouw volgen.” Zelf is hij behoorlijk in zijn sas met dit ‘lumineuze’ idee. Sinds we in ons nieuwe huis wonen, houdt de vriend de vorderingen in deMeer lezen over “De voortuin”
Grad van Gerda van de Munsteeg
Ik heb me aangemeld voor een vertelavond in Olland. Een dorp niet groter dan één straat, maar wel met een uit de kluiten gewassen gemeenschapshuis. En daar word ik begroet door een man die in stevig Ollands dialect aankondigt dat hij er in geslaagd is om voor deze avond maar liefst drie vertellers te boeken.Meer lezen over “Grad van Gerda van de Munsteeg”
Verhuizen (3)
Al weken ben ik aan het inpakken. Alles wikkel ik zorgvuldig in papier om het te laten verdwijnen in dozen: talloze dozen. Ik ben al wel vijf keer naar de kringloopwinkel gereden, want ik moet kritisch zijn op wat wel of niet mee mag in de verhuizing. En even zo vaak heb ik de milieustraatMeer lezen over “Verhuizen (3)”
Dramaqueen
Met nog één week te gaan in mijn vertrouwde dorp had ik voor vandaag een afscheidstoertje ingepland. Kriskras ben ik door de straten gefietst op zoek naar al mijn favoriete adresjes van de afgelopen 30 jaar. Zo had ik een korte afspraak bij mijn huisarts. We kennen elkaar al 30 jaar en dan weet jeMeer lezen over “Dramaqueen”
Wauw!
Ik heb mijn tentje opgezet op het hoogste punt van de Ardennen. Vlak bij het circuit van Francorchamps, al zal ik daar weinig aandacht voor hebben. Veel liever ga ik de prachtige omgeving verkennen. De naaldbomen zijn hier majestueus hoog. De bossen donker en uitgestrekt en de vergezichten adembenemend. Bovendien is de kans hier grootMeer lezen over “Wauw!”
Vanzelfsprekender 