Tag archief:stippelberg

Ik zie hem al van verre staan; half zittend op de stang van zijn fiets. De verrekijker voor de ogen. Hij tuurt en blijft turen. “Zie je wat?”, vraag ik als ik hem passeer. Eerst reageert hij niet. Blijft strak voor zich uit staren, maar dan laat hij de kijker langzaam zakken. “Er zit daarMeer lezen over “De Stippelberg”