Waarom eigenlijk?

“Wat vind jij nou eigenlijk zo leuk aan kamperen”, vraagt de vriend als we op een mooie zomeravond na een heerlijke maaltijd voor ons tentje zitten na te genieten van de ondergaande zon. Best een gekke vraag, denk ik. Ik ga al heel wat jaren met de vriend kamperen; elk jaar minstens twee keer. En iedere keer weer kijk ik reikhalzend uit naar ons kampeeravontuur. Hij zou dus als geen ander moeten weten wat ik zo leuk vind aan kamperen. Maar goed: de vraag hardop gesteld, betekent dat hij ook beantwoord moet worden. Ik moet met de billen bloot: wat vind ik nou zo leuk aan kamperen. Nou daar gaan we:

• Ik hou van rust en natuur. Daarom verblijf ik bij voorkeur op een natuurcamping of een naturistencamping met zo min mogelijk toeters en bellen en al helemaal geen animatieteams. Eigenlijk heb ik niets meer nodig dan een grasveldje, wat schaduw van een stelletje bomen en een fatsoenlijk sanitairgebouw met een lekkere (buiten)douche.
• Wat mij betreft is het slapen op een luchtbed de fijnste manier van slapen. Geeft niet dat het allemaal een beetje klein en wiebelig is. Zodra ik op een luchtbed lig, val ik in een diepe slaap.
• Ook het primitieve koken in of voor de tent is voor mij een feestje. Tijdens een kampeervakantie gaan we echt wel eens uit eten, maar één keer vind ik al meer dan genoeg. Niets leuker dan in die onhandig kleine pannetjes een verrassend maaltje koken. Gewoon met niks toch iets lekkers op tafel zetten. Bovendien smaakt alles lekkerder als je buiten eet en al helemaal als je op de camping bent.
• Voor elke toiletgang of douchebeurt een eindje moeten lopen met de handdoek over je schouder en je toilettas onder je arm: gewoon leuk! Zelfs ’s nachts loop ik zonder te mokken in het pikkedonker over de camping als ik echt nodig moet plassen.
• Alles stiekem afkijken bij de buren op je veldje is ook al zo’n kostelijk vermaak waar ik maar geen genoeg van kan krijgen. Thuis wil ik privacy, maar op de camping wil ik alle goede en slechte tijden vanaf mijn tentpositie nauwlettend in de gaten kunnen houden. En natuurlijk van het nodige commentaar kunnen voorzien.
• Urenlang wegduiken in een prachtig boek; gewoon vanuit je luie stoel en met je benen op tafel: heerlijk!
• Pas gaan slapen als het buiten te koud wordt: geweldig!

“Hoeveel meer argumenten moet ik nog geven”, vraag ik de vriend. Hij kijkt mij bedenkelijk aan. “Tegenover elk genieten dat jij hier opvoert, kan ik met gemak een negatieve tegenhanger opwerpen” ondermijnt de vriend mijn lofzang op de camping. En hij vat het nog even samen: “Saaiheid, een en al ongemak, gebrek aan privacy, afhankelijkheid van het weer en wat denk je van een kletsnatte tent inpakken!”

Natuurlijk is dat helemaal waar, maar gelukkig weet ik dat ook de vriend niets liever doet dan kamperen. Dus waarom zou ik eigenlijk uitleggen – laat staan verantwoorden – wat ik zo leuk vind aan kamperen? Het past gewoon bij mij! Voor mij voorlopig nog geen caravan, huisje of hotel. Zo lang het kan, zit ik hier voor mijn tentje.

Maar waarom eigenlijk?