Auteur archief:Sylvia Schalken

Turks Fruit

“Hier voor jou!,” zegt de vriend, “omdat je zo’n lieve mevrouw bent.” En meteen gooit hij vijf plastic zakjes met onduidelijke inhoud op tafel. “Wat is dat?”, vraag ik, niet begrijpend waar dit allemaal op slaat. Maar als ik de zakjes grondig bestudeer, ontwaar ik gedroogde appeltjes, vijgen, noten, grote rozijnen en Turks Fruit. “IsMeer lezen over “Turks Fruit”

Dronkenlap

Wat zal die leuke, blonde krullenbol spijt hebben gehad dat ze met haar vriend naar camping Le Perron in de Belgische Ardennen was gegaan. Het had zo’n mooi weekend kunnen worden. De kleine camping lag vlak bij het circuit van Francorchamps waar dat weekend de formule 1 werd verreden. Op zaterdag stonden alleen trainingen gepland,Meer lezen over “Dronkenlap”

What you see

Ik zit met 5 vrouwen en één man in een bedompt cursuslokaaltje. Er wordt flink gemopperd: op de lift die ontbreekt, op de haperende techniek waardoor de docent haar presentatie niet kan doen, op het gebrek aan frisse lucht én op de tocht die ontstaat als ik een raam openzet. Ik heb nu al spijtMeer lezen over “What you see”

Tot de dood ons scheidt

“Gaat u iemand blij maken”, vraag ik de oude heer als we allebei voor het stoplicht moeten wachten. Als antwoord op mijn vraag kijkt hij meteen naar de grote, rode envelop in zijn linkerhand waarop in sierlijke letters zorgvuldig de naam van de ontvanger is geschreven. Linksboven ontwaar ik zelfs een glinsterend hartje. Zijn blikMeer lezen over “Tot de dood ons scheidt”

Dominokoken©

“Wat ga je doen?”, vraagt de vriend vol verbazing. Ik heb hem zojuist verteld dat ik een leuke ontdekking heb gedaan op het gebied van ‘duurzaam koken’. En ik heb maar meteen een naam bedacht voor het fenomeen dat ik nu de wereld in slinger onder de naam: ‘Dominokoken’. Het ontstond deze week per toevalMeer lezen over “Dominokoken©”

Je ziet het pas als je het door hebt!

Wat is dat toch: dat je jarenlang ergens langs kunt lopen zónder te zien wat je moet zien? Zo grenst mijn tuin aan een groot park. Echt een mooi park; dat heb ik altijd wel gezien. Maar een bijzonder park… nooit geweten; totdat ik laatst met een gids op pad ging. Tijdens een excursie verteldeMeer lezen over “Je ziet het pas als je het door hebt!”

De trein

Ik reis nooit met de trein; echt helemaal nooit. Maar vandaag gaat het er dan toch een keer van komen. Zonder de rein zijn onze plannen gewoon niet rond te krijgen. Vanmiddag ga ik met de vriend naar een feestje in Zwolle. Vanavond wil hij met een jeugdvriend een hapje eten in de stad enMeer lezen over “De trein”

Huilenbalkje

“Hoe kun jij zó hard fietsen op een fiets zonder versnellingen, terwijl ik er 21 heb en bijna niet vooruit kom?”, roept een vrouw verontwaardigd als ik haar voorbijstuif op een leenfiets van de garage. Ik heb zojuist mijn auto achter moeten laten voor een reparatie die veel meer tijd bleek te vragen dan voorafMeer lezen over “Huilenbalkje”

Het verhaal van de luit

Het is een gewone zondagmiddag als ik mij aansluit bij een voorstelling van drie vertellers. Nu ik zelf een vertelcursus heb gevolgd, ga ik graag naar professionele vertelvoorstellingen. Kan ik alvast een beetje fantaseren over hetgeen ik straks zélf op het podium denk te gaan doen zodra ook ik de vertelkunst beheers. En zodra ikMeer lezen over “Het verhaal van de luit”