Tegenwoordig begint mijn zaterdagmorgen met Hatha Yoga. Ik sta vroeg op, neem een licht ontbijt en fiets naar de sportschool om daar een uur lang allerlei oefeningen te doen waarmee ik ‘volledige beheersing zal krijgen over mijn lichaam en geest‘. En dus adem ik diep in, blaas ik uiterst langzaam en luidruchtig uit en zetMeer lezen over “Zaterdagmorgen”
Auteur archief:Sylvia Schalken
Hete soep
Ik zit in een kleine ‘huwelijkscrisis’. Niet heel ernstig hoor, maar toch wel serieus. Er vallen harde woorden en er wordt met deuren gesmeten. Heeft helemaal niets met stress als gevolg van de verhuizing te maken, maar alles met ‘bomen en bos’. Sinds een half jaartje werk ik bij een organisatie alles, maar dan ookMeer lezen over “Hete soep”
Vijf minuten
“Hoe moeilijk is het nou?”, vraag ik aan de vriend als hij na een kwartier eindelijk eens onder de douche uit komt. “Maximaal 5 minuten douchen moet toch prima te doen zijn?” “Maar ik had het zo koud”, probeert hij nog even zijn daad van onacceptabel waterverbruik goed te praten. “Dan ga je maar inMeer lezen over “Vijf minuten”
Winterblues
Ik zit in een dip. Een hele, natte, diepe dip. En het is maar zeer de vraag of ik hier óóit nog uitkom. Al weken regent het: onophoudelijk. Wat zeg ik: weken? Het regent al maanden! Januari is nog maar op de helft en het heeft al 92 mm geregend tegen 72 mm wat erMeer lezen over “Winterblues”
De piraat
De uit Friesland afkomstige Jelle was amper 16 jaar toen hij voor het eerst meeging op de grote vaart. Een magere, lange slungel die, door het zware werk op de boot, al snel uitgroeide tot een gespierde, bonkige kerel. Een ruige kerel ook: grof in de mond en voor niemand bang. “Ik was een echteMeer lezen over “De piraat”
Klappertjes
Kun jij dat gevoel nog terughalen dat je als 6-7 jarige had op het moment dat oudjaarsavond begon? Lukt mij met gemak. Na het eten begon ik al te drammen: vanavond wilde ik ECHT – net als alle grote kinderen – opblijven om oudjaarsavond te vieren en het 0.00 uur te zien worden. En netMeer lezen over “Klappertjes”
Worstenbroodje
“Wat ga je het meeste missen als je weg bent uit Brabant?”, vroeg een vriendin mij kort voor de verhuizing. Onmiddellijk wist ik het antwoord: “de worstenbroodjes!” Deze Brabantse lekkernij staat voor mij voor ‘huiselijkheid en gezelligheid’. Ik leerde het worstenbroodje kennen in mijn kindertijd. Als wij op kerstavond uit de nachtmis kwamen, was hetMeer lezen over “Worstenbroodje”
Nooit meer doen…
Er zijn van die dingen die je vroeger heel vaak deed en nu eigenlijk nooit meer. Gewoon omdat je het niet meer kunt doen, niet meer mag doen of niet meer wilt doen. Ik zal er voor de aardigheid eens 50 noemen. En ik hoop dan dat jij na het lezen van dit bericht viaMeer lezen over “Nooit meer doen…”
De voortuin
“Ik ga vandaag nog een bankje in de voortuin zetten”, laat de vriend mij weten. “Dan kan ik lekker voor het huis zitten en de voortgang van de bouw volgen.” Zelf is hij behoorlijk in zijn sas met dit ‘lumineuze’ idee. Sinds we in ons nieuwe huis wonen, houdt de vriend de vorderingen in deMeer lezen over “De voortuin”
Grad van Gerda van de Munsteeg
Ik heb me aangemeld voor een vertelavond in Olland. Een dorp niet groter dan één straat, maar wel met een uit de kluiten gewassen gemeenschapshuis. En daar word ik begroet door een man die in stevig Ollands dialect aankondigt dat hij er in geslaagd is om voor deze avond maar liefst drie vertellers te boeken.Meer lezen over “Grad van Gerda van de Munsteeg”
Vanzelfsprekender 