Het is zo’n mooie, zwoele zomeravond. Met zes Nederlanders en vier Italianen zitten we aan een lange tafel te genieten van een heerlijke maaltijd en van de ondergaande zon. We zijn allemaal te gast op een camping ergens ver weggestopt in de prachtige natuur van West-Italië. Elke avond komen we hier samen aan de groteMeer lezen over “Herinneringspad”
Auteur archief:Sylvia Schalken
Engelengeduld
Eigenlijk heb ik er meteen een beetje spijt van: dat ik tijdens de lunch op een gezellig terras aan het water op de oude heer heb gereageerd. De man zit alleen aan een tafeltje en roept frequent en dwingend om de ober, die maar niet wil komen. Ik heb hem zojuist gezegd: “dat hij eenMeer lezen over “Engelengeduld”
Schaamte
Er zijn van die dingen, die dóe je gewoon niet. Een legging dragen bijvoorbeeld of na je zestigste nog een mouwloos jurkje aantrekken: helemaal fout. Net als een man met witte sokken: kan gewoon niet. En ik zal ik nooit de deur uitgaan, zonder een beetje make up op mijn snoet. Ben je gek: jeMeer lezen over “Schaamte”
Kledingadviezen
Als het even kan, loop ik ’s morgens een rondje door het huis. Gewoon de dag fijn beginnen door eerst even alle medewerkers en bewoners te begroeten. “Hallo Petra. Goed geslapen?” “Goede morgen mevrouw Gerrits. Zal ik u naar de ontbijttafel begeleiden?” “Wat fijn om u weer te zien, mevrouw Henen. En wat ziet uMeer lezen over “Kledingadviezen”
Illegaal
Vandaag staat er een flinke wandeling bij het Lauwersmeer op de planning. Het weer is goed: bewolkt, af en toe een zonnetje en een straf windje. Maar dat is eigenlijk niets bijzonders: in het weidse Noorden waait het altijd. De eerste kilometers volgen het wad. De typisch Hollandse wolken en oude zeilschepen die de WaddenzeeMeer lezen over “Illegaal”
Houdoe!
Ik ben geboren en getogen in de ‘saaiste stad van Nederland’. Na 30 jaar verhuisde ik naar het ‘groenste dorp van ons land’. En nu – weer 30 jaar later – sta ik op het punt om in de Gelderse ‘city of life sciences’ te gaan wonen. Mijn eigen vertrouwde Brabant na 60 jaar loslaten,Meer lezen over “Houdoe!”
Als een kind zo blij!
De parkeerplaats staat al ramvol als we nog vóór openingstijd bij de Efteling aankomen. “Ik dacht dat het vandaag niet zo druk zou zijn”, zegt mijn oudste zus. “In de Efteling is het élke dag druk”, weet mijn middelste zus te vertellen. Mijn broer kan heel goed een gehandicapte nadoen. Hij wil deze act welMeer lezen over “Als een kind zo blij!”
Verdronken
Er is een man verdronken in de Rijn. Precies bij het strandje dat ik met regelmaat passeer als ik weer eens door de uiterwaarden struin. De man kon eigenlijk helemaal niet zwemmen, maar tóch was hij het water ingegaan. Andere badgasten hadden gezien hoe hij langzaam steeds verder het water in liep. Tot zijn knieën,Meer lezen over “Verdronken”
Zo stil in mei!
Het is doodstil in het kleine zaaltje van het Mariapaviljoen in de Bosche binnenstad. Als de laatste klanken van het Taptoe-signaal wegsterven, buigt iedereen deemoedig het hoofd om stil te staan bij de vele slachtoffers van oorlog en geweld. “Nooit meer oorlog,” memoreer ik in gedachten, “en wat gebeurt er? Er is meer oorlog danMeer lezen over “Zo stil in mei!”
Rooie Truus
Het kost wat overredingskracht, maar uiteindelijk lukt het de vriend. Op de laatste dag van ons weekje Vlieland doen we toch nog mee met de excursie ‘Het verborgen bos’. “De gids wacht jullie op bij de vuurtoren”, zegt de mevrouw van de VVV. “Ze is te herkennen aan een groen jasje en vuurrood haar. NetMeer lezen over “Rooie Truus”
Vanzelfsprekender 