Hoe je het ook wendt of keert…
Ik ben al lang niet meer zo gelovig als vroeger, maar toch heb ik nog altijd een zwak voor het feest van Pasen. De overtuiging dat de dood nooit het einde kan zijn, dat er altijd weer een nieuw begin is, zich nieuw leven aandient, spreekt mij heel erg aan. Want met alle huidige crisissen…
Vijf minuten
“Hoe moeilijk is het nou?”, vraag ik aan de vriend als hij na een kwartier eindelijk eens onder de douche uit komt. “Maximaal 5 minuten douchen moet toch prima te doen zijn?” “Maar ik had het zo koud”, probeert hij nog even zijn daad van onacceptabel waterverbruik goed te praten. “Dan ga je maar in…
Klappertjes
Kun jij dat gevoel nog terughalen dat je als 6-7 jarige had op het moment dat oudjaarsavond begon? Lukt mij met gemak. Na het eten begon ik al te drammen: vanavond wilde ik ECHT – net als alle grote kinderen – opblijven om oudjaarsavond te vieren en het 0.00 uur te zien worden. En net…
De voortuin
“Ik ga vandaag nog een bankje in de voortuin zetten”, laat de vriend mij weten. “Dan kan ik lekker voor het huis zitten en de voortgang van de bouw volgen.” Zelf is hij behoorlijk in zijn sas met dit ‘lumineuze’ idee. Sinds we in ons nieuwe huis wonen, houdt de vriend de vorderingen in de…
Grad van Gerda van de Munsteeg
Ik heb me aangemeld voor een vertelavond in Olland. Een dorp niet groter dan één straat, maar wel met een uit de kluiten gewassen gemeenschapshuis. En daar word ik begroet door een man die in stevig Ollands dialect aankondigt dat hij er in geslaagd is om voor deze avond maar liefst drie vertellers te boeken.…
Vakwerk
Het is helemaal niet de bedoeling dat ik hier ben. Niet op deze dag en niet op dit tijdstip. Maikel en zijn collega’s worden zenuwachtig van mijn aanwezigheid in het huis. Mijn huis, dat dan weer wel. Mijn huis dat nog maar net is opgeleverd en waar ik nog een beetje verwonderd en vervreemd naar…
Verhuizen (1)
Na 30 jaar gewoond te hebben in de ‘saaiste stad van Nederland’ (jawel dat was in de jaren ’90 toch écht Oss en niet al die andere steden die jullie in gedachten hebben) en nog eens 30 jaar in het dorpje dat ooit bekend stond als ‘de groenste parel van Nederland’, verhuis ik over niet…
Het verhaal van de luit
Het is een gewone zondagmiddag als ik mij aansluit bij een voorstelling van drie vertellers. Nu ik zelf een vertelcursus heb gevolgd, ga ik graag naar professionele vertelvoorstellingen. Kan ik alvast een beetje fantaseren over hetgeen ik straks zélf op het podium denk te gaan doen zodra ook ik de vertelkunst beheers. En zodra ik…
Meneer Mandje
Kent u hem nog? De antiquair die aan de interviewer van Omroep Maxim moet uitleggen wat ‘antiek’ is? Als voorbeeld pakt de vriendelijke man een porseleinen mandje gemaakt door de firma Tiggelaar. In enkele zinnen legt hij klip en klaar uit waar het mandje vandaan komt, wie het gemaakt heeft en waar het voor bedoeld…
Schaamte
Er zijn van die dingen, die dóe je gewoon niet. Een legging dragen bijvoorbeeld of na je zestigste nog een mouwloos jurkje aantrekken: helemaal fout. Net als een man met witte sokken: kan gewoon niet. En ik zal ik nooit de deur uitgaan, zonder een beetje make up op mijn snoet. Ben je gek: je…
Als een kind zo blij!
De parkeerplaats staat al ramvol als we nog vóór openingstijd bij de Efteling aankomen. “Ik dacht dat het vandaag niet zo druk zou zijn”, zegt mijn oudste zus. “In de Efteling is het élke dag druk”, weet mijn middelste zus te vertellen. Mijn broer kan heel goed een gehandicapte nadoen. Hij wil deze act wel…
Gevaar op ’t klein wc’tje
Kent u dat schaamtevolle gevoel? Dat je – uitgerekend als je op het werk bent – de niet te negeren noodzaak voelt om naar het toilet te gaan, omdat zich een grote boodschap aandient. Je wilt niet! Stel dat je stinkt! Je wilt écht niet! Maar er is geen houwen meer aan: JE MOET! En…
Koud
Ik neem je even mee terug naar half december vorig jaar. Het is een gure, koude dag. Zo’n dag waarop je helemaal niet buiten wilt zijn, zéker niet als het ook nog begint te regenen. Maar laat ik nou net déze dag uitgekozen hebben om op zoek te gaan naar de bestrating voor mijn nieuwe…
Wittebroodsweken
Bijna 6 weken geleden trouwde ik met mijn lief. Wat een grootse dag had moeten worden, veranderde in een piepklein eventje. Het uitbundige feest werd ingeruild voor een diner. Het diner wisselde weer om naar een lunch en toen ook deze uiteindelijk afgezegd moest worden, was er weinig feestelijks meer aan. Vlak voor kerst ging…
Stinkende best
Daar stonden ze dan: de 20 nieuwe ministers van Rutte IV. Of nee… op het bordes waren het er 19, want Sigrid Kaag moest thuisblijven. Maar het plezier in de nieuwe ploeg was er niet minder om. Zelden heb ik een team zich – later die avond in een speciaal programma – zó consistent zien…
Wasstraat
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar tot voor kort was ik nog nóóit in een autowasstraat geweest. Was gewoon niet nodig, omdat ik het veel makkelijker vind – én beter voor het milieu – om mijn vieze auto te lijf te gaan met een emmertje sop en de tuinslang. Maar nu was er…
Devotie
Geheel onbedoeld zit ik inmiddels met wel vijf Mariabeeldjes opgescheept. Ik heb ze – mooi bij elkaar gerangschikt – ergens op een plank hoog in de boekenkast op mijn werkkamer gezet, omdat ik als de dood ben dat mensen denken dat ik Mariabeeldjes spaar. Dat is beslist niet het geval! Het eerste Mariabeeldje kreeg ik…
Kaarsvet en engelenhaar
Veel eerder dan andere jaren heb ik mijn kerstboom van de zolder gehaald. Voor mij al jarenlang geen echte kerstboom meer, al is er niets mooiers dan zo’n fiere, geurende boom in je huis. Maar ik hoef de naalden maar aan te raken en ik zit al vol jeukende uitslag. Noodgedwongen staat er dus een…
De krant
Afgelopen zaterdag was het zo ver: Voor de laatste, écht de allerlaatste keer viel de krant om 6.00 uur op mijn deurmat. Zo’n 40 jaar hoorde ik 6 dagen per week rond de klok van zes rappe voetstappen op mijn oprit; gevolgd door de welbekende plof op de mat. Soms waren de stappen lichtvoetig. Dan…
De suppoost
Het is een druilerige zondagmiddag. Hét ideale moment om weer eens naar een museum te gaan. De keuze valt op het Noordbrabants museum. De laatste keer dat ik hier was, bezocht ik de tentoonstelling ‘Asjemenou‘ met een presentatie van maar liefst 100 Nederlandse karakteristieken. Van alles kwam voorbij. Van het oer-Hollandse Dafje tot de eerste…
Laden…
Er is iets fout gegaan. Vernieuw de pagina en/of probeer het opnieuw.



Meld je aan voor mijn blog…
En krijg nieuwe verhalen direct in je mailbox.