Natuurlijk heb ik een noodpakket besteld. Zo’n oproep van de hoofdpiet kun je toch met geen mogelijkheid negeren! Via de website van het sinterklaasjournaal hoefde ik alleen maar mijn naam op te geven en te kiezen voor het gewone, het grote of het supergrote pakket.
Net als elke Nederlander had ik de neiging om voor het supergrote pakket te gaan, maar bij nader inzien vind ik dat toch een beetje te hebberig. Het gewone pakketje daarentegen, was wel érg gewoon. Het werd dus het grote pakket. Direct na mijn keuze kwam de hoofdpiet in beeld. In een keurig handschrift schreef hij mijn naam op een etiket; heel persoonlijk allemaal. Vervolgens plakte hij het etiket op een grote doos met een rode strik. Daarna zette hij mijn pakket weg bij alle andere reserveringen.
Voortdurend heb ik mij afgevraagd wat er nou eigenlijk in dat noodpakket van het sinterklaasjournaal zou zitten. “Spullen om in een noodsituatie de eerste dagen door te komen”, kakelden de pieten de voorlichters van de Nederlandse overheid na. Maar inmiddels weten we dat er helemaal NIETS zit in de noodpakketten van het sinterklaasjournaal. Helemaal niets! We zijn voor de gek gehouden. De noodpakketten moesten er voor zorgen dat de mensen niet in paniek zouden raken als op pakjesavond zou blijken dat er geen cadeaus zouden zijn. De noodpakketten waren uitsluitend bedoeld om ons ‘een gevoel van geruststelling te geven‘. Nou ja zeg!
Ondanks de desillusie die vele Nederlanders nu hebben over het noodpakket uit het sinterklaasjournaal zijn onze overheid, het Rode Kruis en zelfs de coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid maar wat blij met de actie van de journaalmakers. Want wat zij tot dusverre met peperdure campagnes niet voor elkaar hebben gekregen, is de pieten wel gelukt. Mensen zijn massaal overgegaan tot de aanschaf van een echt noodpakket.
Ook ik heb mijn inkopen gedaan. De waterflessen en het droogvoer staan in de voorraadkast en de kaarsen en lucifers liggen binnen handbereik. De powerbank is opgeladen en de vriend heeft een speciale radio besteld. Er is weer een voorraad batterijen. Geen oplaadbare natuurlijk, want in geval van nood valt er niets op te laden. De zaklamp brandt door de handslinger te gebruiken en ik ga niet meer op pad zonder het Zwitsers zakmes van mijn vader met de talloze hulpstukken.
Ik ben klaar voor de noodsituatie die in toenemende mate dreigt, maar zich hopelijk nooit voor zal doen. Al vermoed ik wel een reële noodsituatie rond 5 december. Er zijn inmiddels zo veel gezinnen die in armoede leven. Wie gaat er voor de kinderen die in deze huizen hun schoentje zetten een cadeautje kopen? Ik hoop dat ze bij het sinterklaasjournaal genoeg noodpakketten klaar hebben staan die wél met een aardigheidje zijn gevuld, zodat ook deze kinderen de eerste 72 uur na het ‘heerlijk avondje’ goed door zullen komen.
Dank u Sinterklaasje!
Lees ook ‘Het avondje van Sinterklaas‘.
Vanzelfsprekender 