Auteur archief:Sylvia Schalken

Elfstedentocht

Weerman Peter Kuipers Munneke besteedde er niet eens zo heel veel woorden aan in het acht uur journaal, maar januari 2025 gaat de boeken in als de warmste januarimaand sinds de start van de metingen. Wetenschappers weten nog niet hoe dat komt. Ze zoeken naarstig naar de oorzaak. Het kan te maken hebben met hetMeerMeer lezen over “Elfstedentocht”

Vooral doorgaan!

“Moet ik al goede avond zeggen of mag ik nog goede middag zeggen?”, vraagt de dermatoloog met een vette glimlach op zijn gezicht. Hij heeft me een dik half uur laten wachten in een ongezellig kamertje op een ongemakkelijke stoel. Maar echt erg vond ik het wachten niet. Ik benutte de tijd om weer eensMeerMeer lezen over “Vooral doorgaan!”

Join the army!

Ik ben écht een pacifist. Altijd al geweest. Dus als er in mijn tijd een dienstplicht zou zijn geweest voor vrouwen, dan had ik er alles aan gedaan om daar onderuit te komen. Je moet mij geen geweer in de handen drukken en in een gevecht zou ik waardeloos zijn voor mijn maten. Ik zouMeerMeer lezen over “Join the army!”

Ik stop met klagen!

Ik doe al mee sinds maandag 20 januari. Mij hoor je 30 dagen lang niet klagen. Best moeilijk hoor, maar het moet lukken. Beloofd! De derde maandag van januari schijnt zo’n beetje de meest depressieve dag van het jaar te zijn. Tenminste als je de Britse psycholoog Cliff Arnall wilt geloven. Uit zijn ‘wetenschappelijke’ formuleMeerMeer lezen over “Ik stop met klagen!”

Prikangst

Het is geen kleinzielig mannetje die vriend van mij. Integendeel. Met gemak maakt hij zware fietstochten in de bergen en zeurt dan zelden tot nooit over de spierpijn die zijn benen geselt. En als hij een flinke hoofdpijn heeft, hoor je hem niet klagen. Zelfs als hij geveld wordt door de griep zeurt hij niet.MeerMeer lezen over “Prikangst”

Landjepik

Tijdens mijn weekje Lissabon maak ik een uitstapje naar Sintra. Het stadje ligt hoog in de heuvels. Ooit was deze omgeving voor vorsten en veroveraars de perfecte plek om de meest indrukwekkende forten en kastelen te bouwen. Sommige zijn nog behoorlijk intact, andere zijn niet meer dan een ruïne. Maar nooit zijn het van dieMeerMeer lezen over “Landjepik”

Mannen

Geheel onbedoeld was ik de afgelopen week nogal vaak in achterbuurten te vinden. In van die smalle straatjes met grote gaten in het wegdek en grauwe huizen met verrotte kozijnen en kapotte ramen. Huizen waar een lik verf al lang geen zin meer heeft. Alles is al volgespoten met graffiti: rare figuren en onleesbare tekstenMeerMeer lezen over “Mannen”

Slecht getimed

De rouw zat nog vastgeklonken aan elke vezel in haar lichaam. Haar dagen bracht ze grotendeels huilend door. Even werd het verdriet wat zachter als ze met familie of vrienden herinneringen aan het samenzijn met hem kon ophalen. Dan kwam er een glimlach om haar verdrietige mond. Terugdenken aan al die mooie momenten was fijn:MeerMeer lezen over “Slecht getimed”