Zachtjes raakt een hand mijn schouder aan. “Wakker worden, iedereen is al naar huis. De les is al 10 minuten afgelopen.” Onwillig open ik mijn ogen en kijk in het vriendelijke gezicht van de yogajuf. “Was je zo moe?”, vraagt ze, terwijl haar hand even op mijn arm blijft rusten. Vandaag heb ik precies 47MeerMeer lezen over “47 jaar en een beetje”
Categorie archief: intens
Heiligen bestaan (niet)
“Geloof jij in heiligen”?, vraag de vriend op de dag die bij de katholieken bekend staat als ‘Allerheiligen’. Het blijft even stil aan mijn kant. Ik weet zo snel geen antwoord op deze ietwat vreemde vraag. Geloof ik in heiligen? Daar moet ik even over nadenken. Vroeger heb ik een klasgenootje wel eens uitgescholden voorMeerMeer lezen over “Heiligen bestaan (niet)”
One flew over the cuckoo’s nest
Nog dagenlang flitsen de filmbeelden door mijn hoofd. Fragmenten die natuurlijk sterk overtrokken, maar nog altijd akelig actueel zijn. Dat betweterige toontje van de hoofdzuster die weet wat goed is voor haar patiënten. Dat protocol dat vóór alles gaat ook al vragen de patiënten met gegronde redenen om iets anders. Deze week heb ik opMeerMeer lezen over “One flew over the cuckoo’s nest”
Noodhutje
Opeens zit ik in een zompig klein hutje; een krakkemikkig, vochtig hutje. Maar ik moet niet zeuren. Ik heb een dak boven mijn hoofd en dat is wel zo fijn nu de avonden en nachten koud en nat zijn. Bovendien staat het hutje niet op de hei, maar gewoon op een camping. Ook dat maaktMeerMeer lezen over “Noodhutje”
Verbinding
Verbinding, verbinding, verbinding: het is een ‘jeukwoord’ geworden. Te pas en te onpas wordt het gebruikt. Coaches, buurtwerkers, politici, managers: ze willen allemaal ‘verbinding’. Maar verbinding met wat? Met wie? En vooral hoe? Iedereen is tegenwoordig zo ongelooflijk individualistisch ingesteld dat we nauwelijks meer met elkaar in verbinding kúnnen komen. Het begrip lijkt ‘leger’ danMeerMeer lezen over “Verbinding”
Zie mij
Hij was gevallen over het tuinhekje in de voortuin van zijn huis. Zomaar uit het niets. Op het moment dat hij op pad wilde gaan voor zijn dagelijks ommetje. Bewegen was belangrijk om de stijve gewrichten een beetje soepel te houden. Het hekje stond daar al minstens 50 jaar, maar nu dus even in deMeerMeer lezen over “Zie mij”
Verloren tijd
Ik ben best wel geordend al zeg ik het zelf. Administratie: pico bello op orde. Kledingkast: netjes opgeruimd. Huis: altijd wel aan kant en de huissleutels? Natuurlijk op een vaste plek! En dan tóch gebeurt het af en toe dat ik dingen kwijt ben. Zo kocht ik vorige week een plantje. Bij thuiskomst kon ikMeerMeer lezen over “Verloren tijd”
BHV
De wekker gaat die donderdag extra vroeg. Ik ga om 7.15 uur de deur uit om op tijd te zijn voor een BHV-scholing. Precies één dag voor het verloop van mijn certificaat, sta ik ingepland voor een herhalingscursus. Zo’n nascholing moet je als rechtgeaarde BHV-er elk jaar op tijd doen. Ik vind het belangrijk dieMeerMeer lezen over “BHV”
Prikangst
Het is geen kleinzielig mannetje die vriend van mij. Integendeel. Met gemak maakt hij zware fietstochten in de bergen en zeurt dan zelden tot nooit over de spierpijn die zijn benen geselt. En als hij een flinke hoofdpijn heeft, hoor je hem niet klagen. Zelfs als hij geveld wordt door de griep zeurt hij niet.MeerMeer lezen over “Prikangst”
Slecht getimed
De rouw zat nog vastgeklonken aan elke vezel in haar lichaam. Haar dagen bracht ze grotendeels huilend door. Even werd het verdriet wat zachter als ze met familie of vrienden herinneringen aan het samenzijn met hem kon ophalen. Dan kwam er een glimlach om haar verdrietige mond. Terugdenken aan al die mooie momenten was fijn:MeerMeer lezen over “Slecht getimed”
Vanzelfsprekender 