Verstoord diner

OMG! Wat is dat nou? In mijn eigen tuin word ik aangevallen door een vliegend monster. Rakelings scheert hij over mijn hoofd. Ik voel de wind van het voorbijstormend fladderding. En dat terwijl ik op een warme lenteavond juist wil gaan genieten van een heerlijke maaltijd op het terras bij de vijver.

Bij thuiskomst van mijn werk had de vriend de tafel buiten al mooi gedekt. In de wijnkoeler lonkt een frisse rosé. Op de tafel een kleurrijk kleed. Er branden kaarsjes en er staat zelfs een veldboeketje op tafel. Wat een ontvangst na een drukke werkdag.

Maar juist als we de glazen willen laten klinken en aan de maaltijd willen beginnen, scheurt dat monster voorbij. Heeft hij het nou op mij gemunt of loert hij op de vis op mijn bord? De maaltijd voortzetten heeft absoluut geen zin; het beest laat ons niet meer met rust. Maar naar binnengaan, is helemaal geen optie. Het is toch zeker mijn tuin!

Toch heb ik de maaltijd maar even gelaten voor wat het was. Ik wilde eerst ontdekken wie het lef had om ons zó ruw te storen. Was het een roofvogel of een boze vleermuis? Maar nee: het blijkt een piepkleine zwaluw te zijn. Met een rotvaart vliegt hij de overkapping in om er even zo snel weer uit te komen. Van hieruit zet hij de aanval in op de indringers op zijn territorium.

Ik hou heel erg van beestjes in mijn tuin (nee, absoluut niet van honden en katten). Ik doe er dan ook alles aan om kikkers, vogels, vlinders. libellen, bijen en egels naar mijn tuin te lokken. Maar als dat betekent dat het beestenspul mij uit mijn eigen tuin verjaagt, dan hebben ze de uitnodiging niet helemaal begrepen.

Het brutale zwaluwtje blijkt mijn logé te zijn die al drie jaar op een rij met zijn vrouwtje bij ons komt nestelen. De twee voelen zich weer behoorlijk thuis zo te zien; ze eigenen zich de hele boel onmiddellijk toe. Ze vliegen af en aan; druk in weer met alles wat geschikt is als nestmateriaal. Net als in de voorgaande jaren wordt mijn overkapping weer ingericht als kraamkamer en daar kunnen ze mij voorlopig niet bij gebruiken.

Toch ben ik zo vrij geweest om een paar omgangsregels op te stellen. Want ja, de zwaluwtjes zijn meer dan welkom, maar ze moeten wel weten wie hier de baas is. Als een goede gastvrouw heb ik de berging vrijgemaakt van alle obstakels. De ouders kunnen nu gemakkelijk en veilig hun gang gaan. Met geen mogelijkheid kunnen de buurkatten bij hun nestplekje komen. Heb ik voor gezorgd! En de komende weken zal ik mij zo min mogelijk in de overkapping ophouden. Beloofd. Maar de tuin is van mij; laat dát duidelijk zijn! Ook ik wil ook genieten van het mooie weer en het ontluikend groen.

Zo… en nu weer verder met het zo ruw verstoorde diner.