Niet liegen

Ik heb een zwak voor dat leuke kereltje, Pinokkio. Het is zo’n innemend ventje met zijn grote ogen, houterig lijfje en zijn vrolijke mutsje. En hoe bijzonder is het dat zijn neusje groeit als hij niet helemaal de waarheid spreekt? Als het een leugentje om bestwil is of gewoon een verzinseltje dan groeit zijn neusje maar een heel klein beetje. Mensen die hem niet zo goed kennen, zien het verschil eigenlijk niet eens. Maar als hij een serieuze leugen vertelt, groeit zijn neus tot grote lengte. Dan is er geen ontkomen aan: iedereen ziet dat hij heeft gelogen.

Als ik Pinokkio was dan zat er ook wel een beetje variatie in mijn neuslengte. Het zou jullie waarschijnlijk helemaal niet opvallen, want ik waag me nooit aan grote leugens. Als kind droomde ik vaak dat ik Pinokkio was en dat iedereen het meteen zou weten als ik niet helemaal de waarheid sprak. Maar ik hoefde Pinokkio helemaal niet te zijn. Ik had mijn moeder met haar eigen variant om met leugentjes om te gaan.

Als mijn moeder vermoedde dat ik niet helemaal de waarheid sprak dan waarschuwde ze mij op een vriendelijke, maar besliste toon. “Denk erom: als je liegt, komt er een groot zwart kruis op je voorhoofd.” Nou had ik wel eens een zwart kruis op het voorhoofd van mijn ouders gezien, maar dat was altijd op de dag ná Carnaval. Dat zag er heel raar uit; alsof mij ouders gebrandmerkt waren. Met zo’n kruis op je kop kon je je echt nergens vertonen. Dus dat wilde ik absoluut niet riskeren.

Maar ik geloofde mijn moeder niet helemaal. Want buiten die woensdag na Carnaval had ik nog nooit iemand met een kruis op zijn voorhoofd gezien. Zelfs mijn vriendinnetje niet en zij kon als de beste liegen. Zou mijn moeder hier misschien zelf een beetje staan te liegen om mij in het gareel te houden? Maar als ik haar indringend bestudeerde, zag ik nergens een kruis opdoemen. Dus misschien sprak ze toch wel de waarheid of zag zij dingen die ik als kind niet kon zien. Ik heb het risico nooit durven nemen; zelfs een kleine leugentje vond ik al te riskant. Inmiddels weet ik dat de neus van Pinokkio en het kruis van mijn moeder pure verzinsels zijn. Niets om meer om bang voor te zijn.

Maar wat zou het vandaag de dag een zaligheid zijn als Donald Trump direct afgestraft zou worden met een groot, zwart kruis op zijn voorhoofd bij elke leugen die hij vertelt. Of trouwens niet alleen Trump, maar gewoon elke politicus. En hoeveel lange neuzen zouden er wel niet getrokken worden als alle mensen als Pinokkio waren? Al gauw zou er een nieuwe minderheid ontdekt worden van ‘schone’ voorhoofden en normale neuzen. Een uiterst kleine minderheid die dapper stand zou moeten houden te midden van een grote, liegende meerderheid. Mijn moeder en de timmerman Gepetto zijn inmiddels de geschiedenisboeken in gegaan vanwege hun wijsheid en zeldzame eerlijkheid.

Liegen? Gewoon niet doen!