Zachtjes raakt een hand mijn schouder aan. “Wakker worden, iedereen is al naar huis. De les is al 10 minuten afgelopen.” Onwillig open ik mijn ogen en kijk in het vriendelijke gezicht van de yogajuf. “Was je zo moe?”, vraagt ze, terwijl haar hand even op mijn arm blijft rusten. Vandaag heb ik precies 47MeerMeer lezen over “47 jaar en een beetje”
Tag archief:communicatie
De vriend
Verbaasd kijk ik haar aan. Zojuist heeft een vriendin enigszins cynisch gevraagd of ‘de vriend‘ in mijn verhaaltjes geen naam heeft. “Natuurlijk heeft hij een naam“, pareer ik haar vraag. “Alleen is het mijn keuze om deze verhaaltjes te publiceren; de vriend blijft liever anoniem. Soms wordt hij opgevoerd, als dat nodig is voor een goedMeerMeer lezen over “De vriend”
Vanzelfsprekender 