Koud? Nee hoor!

Lange tijd vond ik de berichtgeving rondom Wim Hof, the Iceman, mateloos interessant. Wim beweerde dat je met ademhalingsoefeningen jezelf kon trainen om steeds langer in steeds koudere omstandigheden te verblijven. In ’98 zwom hij op de Noordpool onder een 40 cm dikke ijslaag door. In 2007 liep hij in Finland een halve marathon bij een temperatuur van -250. In 2009 klom hij, nagenoeg naakt, bij een temperatuur van -150 naar de top van de Kilimanjaro en in 2010 stond hij dik 2 uur in een bak met ijs. Een kwestie van mindset en training volgens Hof. Al denk ik dat er bij de beleving van kou toch echt wel meer factoren een rol spelen.

Laatst was ik voor een behandeling bij de fysiotherapeut. De jonge man verontschuldigde zich voor zijn veel te koude handen waarmee hij mijn onwillige benen moest masseren. “Vroeger had ik het altijd warm”, zei de fysio. “Liep ik zomer en winter in een T-shirt. Maar tegenwoordig heb ik het altijd koud. Wat ik ook doe, mijn handen blijven ijskoud.

Nou vind ik persoonlijk koude handen op mijn lijf heerlijk; zeker nu mijn innerlijke thermostaat sinds de overgang behoorlijk van slag is. Voor mij geen opvliegers; nee ik heb het voortaan chronisch warm. Veel te warm. Wollen vesten en dikke truien zijn dan ook volledig uit mijn kledingkast verbannen. Zelfs als het vriest en kraakt, zie je mij niet in een dikke winterjas. Ik heb genoeg aan een shirt en loop graag zónder jas naar buiten. Daar krijg ik natuurlijk vaak en veel commentaar op. ‘Je gaat kou vatten’, of ‘Je bent niet goed wijs’, roepen de mensen dan. Ze kunnen maar niet begrijpen dat ik die kou gewoon lekker vind.

Maar sinds ik in Wageningen woon, bevind ik mij – wat de kou betreft – in goed gezelschap. Niet dat het hier Wim Hof-aanhangers zijn hoor. Beslist niet. In Wageningen is ‘de kou omarmen’ gewoon een algemeen geaccepteerde lifestyle. Hier is het niet gek als je hartje winter in je korte broek op de fiets zit of ’s winters zonder jas naar buiten gaat. Op een koude, natte herfstdag blootsvoets in je Tefa’s gaan wandelen? Kijkt geen mens van op. Kan hier prima (zelfs de Tefa’s). Veel mensen in Wageningen gaan zomer en winter op dezelfde manier gekleed, omdat je van kou helemaal geen last hoeft te hebben.

Wim Hof is al lang niet meer de inspirerende goeroe die hij ooit wilde zijn. Hij is inmiddels meer een kermisattractie die zelfs gevaarlijke uitspraken doet. Zo beweert hij dat met zijn koudemethode ernstige ziektes zijn te genezen. Het moet niet gekker worden. Waarom slaan dit soort mensen vroeg of laat toch altijd zo door en denken ze almachtig te zijn geworden? Nu de winter is begonnen, zal ik Wim eens in Wageningen uitnodigen. Kan hij met eigen ogen zien dat de mensen hier gewoon doen, waar hij allemaal rare theorieën voor nodig heeft.

Koud? Het is gewoon lekker!

4 gedachten over “Koud? Nee hoor!

Plaats een reactie