Het is mijn favoriete moment van de dag: de late namiddag / vroege avond. Niet alleen omdat ik beslist geen ochtendmens ben, maar vooral om de bijzondere sfeer die dan invalt in de natuur. Op dit tijdstip van de dag ben ik het liefst in het bos of struin ik door de uiterwaarden. Of eigenlijk is elk natuurgebied prima.
Vanaf een uurtje of vier wordt alles stiller. In het bos zijn nauwelijks nog mensen te vinden, terwijl het op de grote wegen juist druk is: heel Nederland spoedt zich huiswaarts. En terwijl iedereen zijn best doet om zo snel mogelijk thuis te komen, ga ik er het liefst op uit. Wandelend of fietsend. Heerlijk!
De wind gaat liggen. Het fluiten van de vogels verstomt want na een drukke dag gaan ze naarstig op zoek naar een veilig plekje voor de nacht. Voor de reeën voelt het bos een stuk veiliger nu iedereen weg is. Behoedzaam komen ze uit het dichte struikgewas om zich in volle glorie te laten zien aan de enkeling die nog door het bos dwaalt. De konijnen spurten uit hun holletjes en begroeten je al huppelend met hun vrolijke, witte kontjes. En in het kunstig geweven web, dat als goud schittert in de avondzon, wacht de spin nog even op een laatste prooi.
Op zo’n moment fiets of wandel ik als een trotse grootgrondbezitter door mijn natuurgebied. Het bos is helemaal van mij! En van de dieren natuurlijk.
Wat een rijkdom!
Vanzelfsprekender 