21 December

Het wordt maar niet lichter vandaag. Meer nog dan op andere dagen kost het me moeite om mijn bed uit te komen. Als om 7.30 uur de wekker doordringend het opstaan-signaal geeft, verkeer ik nog in een diepe slaap. Ik sla de wekker op de kop, maar elke negen minuten is het genadeloos gepiep weer te horen. Als ik mijn ogen uiteindelijk open weet te houden, is de slaapkamer nog donker. Gewoon omdat het buiten ook nog altijd pikkedonker is. En het regent. De godganselijke dag die stug aanhoudende regen. Dikke, trage druppels die verveeld tegen mijn raam aantikken.

De koolmezen in mijn tuin zien mijn somber gemoed en proberen uit alle macht er nog iets vrolijks van te maken. Ze zijn met velen, maar ondanks hun uitbundig gewip, gefladder en gefluit blijft het vandaag een trieste bedoening. Lamp de hele dag op volle sterkte om toch vooral maar genoeg licht te hebben voor de krant; het thuiswerk en wat klussen. En wel tien keer tegen elkaar zeggen hoe donker het toch allemaal is en blijft vandaag. Kan het nog erger?

Tot ik mij om 16.30 uur – als het kleine beetje daglicht alweer vertrokken is – opeens realiseer dat het vandaag 21 december is. En dat we dus de langste nacht van het jaar, en daarmee dus ook de kortste dag, al weer achter de rug hebben! Dat betekent dat het ná vandaag alleen maar lichter kan worden. En daar word ik dan meteen weer héél erg blij van! Enthousiast stook ik het open haardje nog wat op, schenk mezelf een lekker portje in: de 21ste uit de serie Adventsportjes die ik eerder dit jaar als verjaardagsgeschenk mocht ontvangen, en geniet met volle teugen van dit heerlijke moment. Wat net nog donker, somber en uiterst saai was, is nu opeens gezellig, licht en vrolijk. Het kan verkeren.

Ik wens ons veel licht toe!

Zin in een ander mooi verhaal over 21 december? Lees dan de blog: 21-12-2022.