Daar stonden ze dan: de 20 nieuwe ministers van Rutte IV. Of nee… op het bordes waren het er 19, want Sigrid Kaag moest thuisblijven. Maar het plezier in de nieuwe ploeg was er niet minder om. Zelden heb ik een team zich – later die avond in een speciaal programma – zó consistent zienMeerMeer lezen over “Stinkende best”
Auteur archief:Sylvia Schalken
Wasstraat
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar tot voor kort was ik nog nóóit in een autowasstraat geweest. Was gewoon niet nodig, omdat ik het veel makkelijker vind – én beter voor het milieu – om mijn vieze auto te lijf te gaan met een emmertje sop en de tuinslang. Maar nu was erMeerMeer lezen over “Wasstraat”
Vrienden
Negentien waren ze; hun haren lang en de brilletjes rond. Dromend van ‘love and peace‘. Beladen met zware rugzakken trokken ze liftend door Europa. De wijde wereld verkennend tussen de middelbare school en een nog eindeloze toekomst. Eeuwige studenten die zonder schroom voor élk universiteitsjaar minstens twee jaar nodig meenden te hebben. Ze hielden vanMeerMeer lezen over “Vrienden”
Devotie
Geheel onbedoeld zit ik inmiddels met wel vijf Mariabeeldjes opgescheept. Ik heb ze – mooi bij elkaar gerangschikt – ergens op een plank hoog in de boekenkast op mijn werkkamer gezet, omdat ik als de dood ben dat mensen denken dat ik Mariabeeldjes spaar. Dat is beslist niet het geval! Het eerste Mariabeeldje kreeg ikMeerMeer lezen over “Devotie”
21-12-2021
Hij is alweer voorbij: de kortste dag van het jaar. Vorig jaar zaten we rond de 21ste ook in een lockdown. En ook toen keken we tegen een karige kerst aan. Maar die eerste keer dachten we nog: “Dit kunnen we; hier komen we samen doorheen. Dit is één keer en dan nóóit meer.“ HoeMeerMeer lezen over “21-12-2021”
Praatpaal
Het was mijn bedoeling om er nooit, maar dan ook echt nóóit over te beginnen. Omdat ik mij in mijn verhaaltjes het liefst onthou van de vele ergernissen die op een mens afkomen. Maar nu wil het even niet meer lukken; ik kan het gewoon niet meer stilhouden. Het lijkt immers wel een ziekte, eenMeerMeer lezen over “Praatpaal”
Kaarsvet en engelenhaar
Veel eerder dan andere jaren heb ik mijn kerstboom van de zolder gehaald. Voor mij al jarenlang geen echte kerstboom meer, al is er niets mooiers dan zo’n fiere, geurende boom in je huis. Maar ik hoef de naalden maar aan te raken en ik zit al vol jeukende uitslag. Noodgedwongen staat er dus eenMeerMeer lezen over “Kaarsvet en engelenhaar”
Alles onder controle
“Heeft u alle zaken wel onder controle?“, vraagt hij mij op barse toon. Want hij heeft net op zijn ronde door het huis nogal wat problemen gesignaleerd. En daar moet hij het écht even met mij over hebben. Ik begrijp de ernst van de situatie en vraag hem mij te volgen naar mijn kantoor. “DaarMeerMeer lezen over “Alles onder controle”
Het tegendraadse boompje
Ik heb daar toch behoorlijk wat moeite mee. Dat varkens vetgemest worden om ons van kiloknallers te voorzien. Dat ganzen het eten door de strot geduwd krijgen, zodat wij later lekkere ganzenlever kunnen nuttigen. En dat kippen, als ze twee weken langer mogen leven al het keurmerk ‘Beter Leven‘ krijgen toebedeeld. Er zijn nog meerMeerMeer lezen over “Het tegendraadse boompje”
Goed zicht!
Niets zo fijn als een ‘handig mannetje‘. Zo’n jonge knaap (of een iets oudere man, dat mag ook) die voor een appel en een ei je hele huis schildert, je tuin snoeit of even je auto repareert. Vandaag mag ik ‘er gauw even tussen’ bij mijn garagemannetje. De lampen van mijn auto moeten nodig afgesteldMeerMeer lezen over “Goed zicht!”
Vanzelfsprekender 