Auteur archief:Sylvia Schalken

De piraat

De uit Friesland afkomstige Jelle was amper 16 jaar toen hij voor het eerst meeging op de grote vaart. Een magere, lange slungel die, door het zware werk op de boot, al snel uitgroeide tot een gespierde, bonkige kerel. Een ruige kerel ook: grof in de mond en voor niemand bang. “Ik was een echteMeerMeer lezen over “De piraat”

Klappertjes

Kun jij dat gevoel nog terughalen dat je als 6-7 jarige had op het moment dat oudjaarsavond begon? Lukt mij met gemak. Na het eten begon ik al te drammen: vanavond wilde ik ECHT – net als alle grote kinderen – opblijven om oudjaarsavond te vieren en het 0.00 uur te zien worden. En netMeerMeer lezen over “Klappertjes”

Worstenbroodje

“Wat ga je het meeste missen als je weg bent uit Brabant?”, vroeg een vriendin mij kort voor de verhuizing. Onmiddellijk wist ik het antwoord: “de worstenbroodjes!” Deze Brabantse lekkernij staat voor mij voor ‘huiselijkheid en gezelligheid’. Ik leerde het worstenbroodje kennen in mijn kindertijd. Als wij op kerstavond uit de nachtmis kwamen, was hetMeerMeer lezen over “Worstenbroodje”

De voortuin

“Ik ga vandaag nog een bankje in de voortuin zetten”, laat de vriend mij weten. “Dan kan ik lekker voor het huis zitten en de voortgang van de bouw volgen.” Zelf is hij behoorlijk in zijn sas met dit ‘lumineuze’ idee. Sinds we in ons nieuwe huis wonen, houdt de vriend de vorderingen in deMeerMeer lezen over “De voortuin”

Grad van Gerda van de Munsteeg

Ik heb me aangemeld voor een vertelavond in Olland. Een dorp niet groter dan één straat, maar wel met een uit de kluiten gewassen gemeenschapshuis. En daar word ik begroet door een man die in stevig Ollands dialect aankondigt dat hij er in geslaagd is om voor deze avond maar liefst drie vertellers te boeken.MeerMeer lezen over “Grad van Gerda van de Munsteeg”

Verhuizen (3)

Al weken ben ik aan het inpakken. Alles wikkel ik zorgvuldig in papier om het te laten verdwijnen in dozen: talloze dozen. Ik ben al wel vijf keer naar de kringloopwinkel gereden, want ik moet kritisch zijn op wat wel of niet mee mag in de verhuizing. En even zo vaak heb ik de milieustraatMeerMeer lezen over “Verhuizen (3)”

Wauw!

Ik heb mijn tentje opgezet op het hoogste punt van de Ardennen. Vlak bij het circuit van Francorchamps, al zal ik daar weinig aandacht voor hebben. Veel liever ga ik de prachtige omgeving verkennen. De naaldbomen zijn hier majestueus hoog. De bossen donker en uitgestrekt en de vergezichten adembenemend. Bovendien is de kans hier grootMeerMeer lezen over “Wauw!”